Throwback time met de roman ‘Overzee’

Van een vriendin met een neus voor persoonlijke cadeaus kreeg ik vorig jaar het boek ‘Overzee’ geschreven door Marlies Brenters. De schrijfster van ‘Overzee’ schreef deze debuutroman geïnspireerd op haar eigen ervaringen als Shell expat kind op Curaçao.

Curaçao in vroeger tijden

Het verhaal speelt zich af op Curaçao eind zestiger jaren. Het was een roerige tijd met de bevolkingsopstand van 30 mei. Toch herinnert de schrijfster zich haar jeugdjaren als zorgeloos. Als volwassene keert de hoofdpersoon van het boek, Stella, terug naar het eiland. De nostalgische gevoelens voor Curaçao zijn er nog altijd, maar haar terugkeer brengt haar ook in verwarring. Stella bekijkt haar eigen jeugd met de waarden en normen van toen, nu ze volwassen is met andere ogen. Het boek heb ik al een half jaar geleden in één ruk uitgelezen, maar het verhaal blijft me bij. Ik ken veel mensen op Curaçao die als kind van expat ouders hun jeugd in wijken als Julianadorp of Emmastad hebben doorgebracht. Ik ken de verhalen uit hun kindertijd. Het lijkt een ander tijdperk, maar het is nog maar zo kort geleden. Een andere tijd, een ander perspectief. De restanten uit die periode zijn op Curaçao nog altijd merkbaar met Emmastad en Julianadorp als stille getuigen.

Fictieroman, maar o zo herkenbaar

De beschrijvingen van het heden zijn ook heel herkenbaar. Willemstad, de zon van elke dag, Bandabou, de baaien, het leven. Zelf kwam ik er bij het lezen van het boek pas voor het eerst achter dat ‘Directeursbaai’ waarschijnlijk die naam heeft gekregen omdat alleen de staf en het management van de raffinaderij die baai bezocht. Natuurlijk is het een fictieroman en geen historisch stuk, maar ik vond het lezen van ‘Overzee’ de ervaring meer dan waard. De schrijfster voert je terug in de tijd op een realistische en tegelijkertijd spannende manier. Je krijgt een kijkje in de keuken hoe het er in de sixties aan toe ging. Vaak hoor ik verhalen van mensen over die tijd. Als ik ze vertel over dit boek, weten velen niet van het bestaan. Ik denk dat ‘Overzee’ voor heel veel lezers een bron van herkenning is. En zo niet, is het nog altijd een fantastisch boek om te lezen als je Curaçao in je hart hebt gesloten.