Giovani Zanolino voelt zich als een vis in het water op Curaçao. De 34-jarige kunstenaar noemt het eiland met een smeltkroes van culturen een voorbeeld voor de wereld. ‘Ik geloof in de kracht van de mensheid, in ”unity in diversity”. Allemaal samen – hoe verschillend dan ook – zijn we onderdeel van een groter geheel. We vormen een groep die kracht en energie voortbrengt.’
Giovani Zanolino: ‘Ik heb ongelofelijk veel hoop voor Curaçao. Met mijn kunst probeer ik mijn persoonlijke reflectie op de mensheid los te laten. Ieder heeft zo zijn of haar eigen perspectief. Je kunt op verschillende manieren naar een situatie kijken. Deze visie is voor iedereen anders. Vandaar dat ik ook altijd werk met meerdere lagen in mijn werk. Die gelaagdheid zit ook in de mens en de samenleving.’
Groot contrast
Als zoon van een gevestigd kunstenaar was Giovani’s weg naar het kunstenaarschap niet zonder hobbels. Giovani: ‘Ik kwam na mijn middelbare school op een christelijke kunstacademie in Zwolle terecht. Het contrast tussen mijn vrije opvoeding in een flamboyant kunstenaarsnest en het strakke keurslijf van de academie kon niet groter zijn. Al snel begreep ik dat ik te koppig was om het hele academische traject af te leggen. Ik vertrok, gesterkt door de uitspraak van mijn favoriete docent Jan Zwaan dat ik ”een echte” was. Na een zwerftocht door India en Nepal, waar de roots van mijn moeder liggen, vond ik mijn draai op een Franse universiteit waar ik een bachelor in Engelse taal en cultuur behaalde. Mijn reis naar het Verre Oosten opende mijn ogen. Mensen zonder bezit ervaren vaak meer geluk omdat ze samen delen, werken en wonen. De zoektocht over de wereld naar mijn identiteit leidde tot de openbaring dat ik vooral een Yu di Korsou ben.’
Eigen identiteit
Giovani was in Frankrijk geen typische student, zo zegt hij zelf. ‘Overdag studeerde ik, ’s avonds was ik bezig met mijn kunst. Ik ben voornamelijk autodidact en altijd aan het werk. Met mijn bachelor op zak was het plan om naar Miami te verhuizen. Dat werd uiteindelijk een korte tussenstop om verder te reizen naar Curaçao, waar ik nooit meer ben weggegaan. Blijkbaar ben ik hier in mijn habitat. Ik voel me hier thuis.’
Vader en zoon
Een aantal jaren werkte Giovani samen met zijn vader Philippe. ‘Dit vader & zoon project was natuurlijk uniek’, zo vertelt Giovani. ‘Ik werkte aan een schilderij en dan ging mijn vader ermee verder en andersom. Iets om nooit meer te vergeten, maar na verloop van tijd kwam het moment om verder te trekken. Ik moest mezelf bewijzen en ben solo gegaan.’
Betere versie
Giovani werkt momenteel aan een atelier in Pietermaai. Met hulp van een financierder uit Nederland gaat hij daar werken, wonen en exposeren. Daarnaast biedt het atelier een podium voor andere Curaçaose kunstenaars. ‘Ik ben enorm blij met dit atelier in wording. Kunst is belangrijk voor de ontwikkeling van Curaçao. Ik wil daaraan een persoonlijke bijdrage leveren. Mijn ultieme goal is om jongeren te bewegen kunst en creativiteit te omarmen. Wanneer ik ook maar één kind hiertoe kan inspireren, is mijn missie geslaagd.’
Lees hier het online woon & lifestyle magazine LaVida Curaçao nummer 20
Wil je reageren op dit artikel? Geef een reactie.